Haft asyski jest haftem negatywowym, to znaczy, że nie haftujemy w nim centralnego wzoru, tylko tło wokół niego. Sam zaś wzór zaznaczamy konturami. Stąd też ten rodzaj haftu wykorzystuje dwa rodzaje ściegów - liniowe i krzyżykowe.
Do haftowania tła wykorzystywany jest jako podstawowy ścieg krzyżykowy z długim ramieniem, ale dopuszczalne są też trzy inne ściegi. Zaś do konturowania używamy dwóch ściegów. Poniżej przedstawiam ich listę.
- ściegi liniowe:
- stębnówka,
- holbein,
- ściegi krzyżykowe:
- krzyżykowy,
- krzyżykowy z długim ramieniem,
- ścieg czarnogórski,
- włoski dwustronny ścieg krzyżykowy.
Stębnówka
Stębnówka (ścieg za igłą) jest podstawowym ściegiem, którym wykonujemy kontury.
Wykonujemy ją wybijając ja w punkcie początkowym, cofamy się o wcześniej ustaloną długość ściegu i wbijamy igłę (1-2), przeciągając nitkę na lewą stronę. Ponownie wybijamy igłę na prawą stronę w ustalonej odległości od pierwszego odcinka nitki i wbijamy igłę na lewą stronę w punkcie początkowym wcześniejszego odcinka nitki (3-4).Schemat ten powtarzamy na całej długości linii(5-6).
Ścieg Holbein
Ścieg Holbein czyli fastryga zawracana, to prosty ścieg z rodziny ściegów fastrygowych. Wykonujemy go dwuetapowo. Najpierw wykonujemy równą fastrygę - długość nitek ściegu i przerw między nimi musi być równa. A po dojściu do wyznaczonego końca zawracamy igłą, wypełniając nitką przerwy między wcześniej wykonanymi nitkami.
Ścieg krzyżykowy
Nie jest tradycyjnie używanym ściegiem, ale pojawia się on w pracach osób zaczynających swoją przygodę z haftem asyskim i dla celów promocji tego haftu.
ścieg krzyżykowy - wykonujemy go wybijając igłę w punkcie początkowym i wbijając igłę w przeciwległym punkcie, tworząc linię skośną, a następnie przechodzimy pod tkaniną i wybijamy igłę prostopadle pod pierwszym punktem i wbijamy nad drugim punktem, tworząc linię skośną w przeciwnym kierunku przecinającą się s pierwszą linią pod kątem 90 stopni.
Dopuszczalny jest też drugi sposób kładzenia nitki, czyli na wybranym dłuższym odcinku, wpierw kładziemy rządek półkrzyżyków, a następnie zawracając, kładziemy drugi rząd półkrzyżyków, skierowanych w przeciwnym kierunku, tworząc pełne krzyżyki.
Ścieg krzyżykowy z długim ramieniem
To podstawowy ścieg wykorzystywany w hafcie asyskim, tradycyjnie już od XII w. Jednak najstarsze przykłady użycia tego ściegu pochodzą z X-XII w. z Egiptu.
Wykonanie go zaczynamy od wykonania podstawowego krzyżyka (1-2-3-4), po czym wracamy igłą do pierwszego punktu (5) z którego zaczęliśmy ścieg i wykonujemy długie ramię krzyżyka, które przechodzi pod skos przez obszar dwóch krzyżyków (6), po czym cofamy się poziomo do punku wbicia wcześniejszego krzyżyka (7) i w tym punkcie wybijamy się i wbijamy się pod skosem, tworząc krótkie ramię (8). Po tym cofamy się poziomu do poprzedniego punktu wbicia (9) i ponownie wybijamy tworząc długie ramię i wbijamy się pod skosem, na końcu drugiego krzyżyka. Czynności te powtarzamy aż do końca rzędu. który zakańczamy krótkim ramieniem (11-12) - półkrzyżykiem.
Ścieg czarnogórski
Najstarsze przykłady użycia tego ściegu pochodzą z XVI w.
W ściegu tym wykonujemy najpierw długie skośne ramię na szerokości dwóch krzyżyków (1-2), po czym przytrzymujemy go krótkim skośnym ramieniem skierowanym w przeciwną stronę (3-4), a następnie prostym krótkim ramieniem w pionie (5-6) i z tego samego punktu początkowego wykonujemy kolejne długie skośne ramię. Tą sekwencję powtarzamy na całej długości ściegu. Linię tego ściegu kończymy krótkim skośnym ramieniem (9-12), które jest trzymane przez drugie krótkie skośne ramię (10-11) i całość zakańcza krótkie proste ramię (11-12).
Włoski dwustronny ścieg krzyżykowy
Dwustronny włoski haft krzyżykowy był z używany w późnym średniowieczu, ponieważ istnieją dowody na jego użycie w kościelnym hafcie Opus Teutonicum z tego okresu. Art Institute w Chicago posiada haftowaną scenę Ostatniej Wieczerzy z XIV-wiecznych Niemiec, gdzie ścieg jest używany jako ścieg roboczy.
Ścieg wykonuje się od lewego dolnego rogu, z którego wyprowadza się najpierw poziomą nitkę prostą (1-2), następnie nitkę skośną to przeciwległego punktu (3-4) i kończy linią prostą pionową (5-6). Powstaje w ten sposób prosta strzałka z czubkiem w lewym dolnym rogu. Następnie z prawego dolnego rogu wyprowadzamy nitkę skośną (7-8), która jest nitką krzyżową do wcześniejszej nitki skośnej (3-4).
Drugim sposobem wykonania tego ściegu, przy dłuższych odcinkach, jest wpierw wykonanie rzędu strzałek (sekwencja 1-6), a następnie wracając się wykonać rząd nitek krzyżowych (11-12).
Ścieg w danym rzędzie zakańczamy wykonując prosty odcinek pionowy z prawego dolnego punktu (9-10).
Zobacz również:
Poznaj historię haftu asyskiego i jego zasady.
Poznaj ściegi, którymi wykonujemy haft asyski.
W dziewiątej odsłonie artykułów z serii "E-booki darmowe" znajdziesz wzorniki haftu asyskiego.
Ściegi Margerytkowe to rodzina ściegów spokrewniona z rodziną ściegów łańcuszkowych, stanowią ich samodzielną wersję.
To druga artykuł poświęcony ściegom margerytkowym, w którym poznasz kolejne ściegi z tej rodziny.
Odkryj kilka mniej znanych ściegów krzyżykowych, które możesz wykorzystać w swoich pracach hafciarskich.
