Ściegi Margerytkowe cz. 2

Margerytka podwójna - podwójny ścieg margerytkowy

Wykonujemy go wybijając się

na powierzchni tkaniny w punkcie początkowym i ponownie wbijamy igłę w punkt początkowy. Z nitki tworzy się pętelka, a igłę wybijamy w punkcie oddalonym od punktu początkowego o ustaloną odległość, tak aby pętelka znalazła się po igłą. Przeciągamy nitkę i wybijamy igłę w materiał w punkcie nieco oddalonym od punktu drugiego.  Nitka pomiędzy punktami drugi, i trzecim, to nitka trzymająca. 

Następnie wybijamy igłę w drugim punkcie początkowym, będącym w niewielkiej odległości od pierwszego punktu początkowego. Przechodzimy igła i nitkę pod nitką trzymającą i wbijamy igłę znów

w drugim punkcie początkowym. 

Ścieg margerytkowy podwójny jest ściegiem samodzielnym. 

Doskonale nadaje się do wypełniania większych przestrzeni jeśli rozmieścimy go w układzie cegiełkowym. 

Łezka -

ścieg łezkowy

Wykonujemy go podobnie do ściegu margerytkowego podwójnego, z tą różnicą że tworzymy trzy pętelki i przeciągamy je 3 raz pod jedną nitką trzymającą. A punkt początkowy każdej kolejnej pętelki znajduje się w odległości równej długości najmniejszej pętelki.

Ścieg margerytkowy podwójny jest ściegiem samodzielnym. 

Ilustracja ostatniej reguły.

Doskonale nadaje się do wypełniania większych przestrzeni jeśli rozmieścimy go w układzie cegiełkowym. 

Deszcz - deszczowy ścieg wypełniający

Deszczowy ścieg wypełniający wykonujemy z łezek (ściegu łezkowego) ułożonych w układzie cegiełkowym pionowo.

Jagoda - ścieg jagodowy

wykonanie tego ściegu zaczynamy od wykonania margerytki, a następnie wokół tej margerytki wykonujemy następną większą margerytkę. Ścieg margerytkowy podwójny jest ściegiem samodzielnym. 

Doskonale nadaje się do wypełniania większych przestrzeni jeśli rozmieścimy go w układzie cegiełkowym. 

Króliczek - ścieg króliczkowy

Ten ścieg jest moim autorskim ściegiem, który wymyśliłem na potrzeby ozdobienia serwetki wielkanocnej.

Z jednego punktu pod różnymi kątami (najlepiej 30 stopni od osi symetrii) wykonujemy dwie

margerytki, a następnie z punktu poniżej punktu początkowego przeciągamy nitkę pod oboma margerytkami i wbijamy w ten sam punkt uzyskujemy w tedy okrągłą przeplatankę. Następnie wybijamy się w punkcie poniżej i powtarzamy procedurę. 

Doskonale nadaje się do wypełniania większych przestrzeni jeśli rozmieścimy go w układzie cegiełkowym. 

Wole Oko - 

ścieg wole oko

Inna nazwa - ścieg margerytkowy z długim ogonkiem.

Wykonujemy go tak samo jak ścieg margerytkowy, tylko nitkę trzymającą znacznie przedłużamy.

Nazwa tego ściegu jest tłumaczeniem francuskiej nazwy "Point Œil-de-bœuf" dosłownie "ścieg wole oko". Nawiązuje ona do detalu architektonicznego jakim są okrągłe małe okna zwane wole oko.

Doskonale nadaje się do wypełniania większych przestrzeni jeśli rozmieścimy go w układzie cegiełkowym pionowym. 

Podwójne Wole Oko - ścieg podwójne wole oko

Wykonujemy go podobnie do ściegu margerytkowego podwójnego, z tą różnicą że nitkę trzymającą znacznie przedłużamy.

Doskonale nadaje się do wypełniania większych przestrzeni jeśli rozmieścimy go w układzie cegiełkowym pionowym. 

Krzyżyk Wole Oko -

ścieg krzyżykowy wole oko

Pod kątem 45 stopni wykonujemy wole oko i po przebiciu się na lewą stronę w punkcie kończącym nitkę trzymającą przesuwamy pod spodem igłę i wybijamy się w tej samej linii w punkcie oddalonym od nitki trzymającej o taką samą odległość jak margerytka po przeciwnej stronie. Przeciągamy igłę z nitką pod nitka trzymającą i wbijamy ją w punkt początkowy. Tworzymy w tedy dwa oczka trzymane jedną nitką trzymającą. 

Następnie powtarzamy procedurę na linii prostopadłej do już istniejącej (o kąt 90 stopni). Powstaje w tedy krzyżyk z zaczepionymi na każdym z jego ramion oczkami ściegu margerytkowgo.

Doskonale nadaje się do wypełniania większych przestrzeni jeśli rozmieścimy go w układzie cegiełkowym pionowym. 

Gwiazdka Wole Oko - ścieg gwiazdowy wole oko

Wykonujemy go podobnie do ściegu krzyżykowego wole oko, z tą różnicą że go dublujemy. Drugi krzyżyk nakładamy pod kątem 45 stopni do wcześniejszego. Powstaje w tedy gwiazdka ośmioramienna z zaczepionymi na każdej z jej ramion oczkami ściegu margerytkowgo.

Doskonale nadaje się do wypełniania większych przestrzeni jeśli rozmieścimy go w układzie cegiełkowym pionowym.